EQ Kids Model
(uczniowie w wieku 6-10 lat)
„Model pracy z uczniem w wieku 6-10 lat w celu rozwoju inteligencji emocjonalnej -EQ Kids” definiuje procesy, narzędzia i zasady pracy z uczniami w wieku 6-10 lat, szczególnie tymi z trudnościami adaptacyjnymi. Jego celem jest wspieranie rozwoju inteligencji emocjonalnej zarówno w środowisku szkolnym, jak i domowym, przy zaangażowaniu nauczycieli, wychowawców, pedagogów szkolnych, psychologów, doradców oraz rodziców.
Model EQ Kids koncentruje się na pierwszym cyklu edukacji szkolnej, który stanowi znaczące wyzwanie w życiu dziecka, ale jednocześnie oferuje ogromne możliwości rozwoju inteligencji emocjonalnej i rozwiązywania problemów związanych z adaptacją szkolną, nawiązywaniem i utrzymywaniem przyjaźni oraz osiąganiem niezaleności. Rozpoczęcie nauki w szkole to czas intensywnego rozwoju fizycznego i emocjonalnego dzieci. Adaptacja do nowego środowiska nauki i społecznych oczekiwań może być trudna, dlatego kluczową rolę w tym procesie odgrywają rodzice i nauczyciele, wspierając dzieci poprzez pielęgnowanie ich inteligencji emocjonalnej.
Celem modelu EQ Kids jest przedstawienie kompleksowego schematu pracy z uczniami i sposobów wspierania ich w rozwijaniu inteligencji emocjonalnej. Model ten kierowany jest do personelu szkolnego, a szczególnie nauczycieli, wychowawców, pedagogów szkolnych, doradców, psychologów, socjoterapeutów i innych specjalistów pracujących z dziećmi w wieku 6-10 lat, które doświadczają trudności adaptacyjnych oraz z ich rodzicami lub innymi członkami rodziny.
Model EQ Kids uwzględnia cztery kluczowe obszary inteligencji emocjonalnej, aby wspierać dobre samopoczucie uczniów, zwiększać ich zdolności adaptacyjne w środowisku szkolnym oraz sprzyjać budowaniu udanych relacji interpersonalnych i osiąganiu sukcesów edukacyjnych. Te cztery elementy to: samoświadomość, zarządzanie sobą, świadomość społeczna oraz zarządzanie relacjami.
GRAFICZNY PODGLĄD MODELU
Graficzny podgląd modelu to diagram zawierający informacje o strukturze modelu i jego grupach docelowych. Zawiera również informacje o kodach kolorystycznych używanych w całym modelu.
SŁOWNICZEK
Słowniczek zawiera definicje kluczowych terminów używanych w modelu.
TEORIA
Model składa się z dwóch części:
Część 1 skupia się na zagadnieniach teoretycznych, takich jak obszary inteligencji emocjonalnej oraz znaczenie systematycznego wsparcia ze strony nauczycieli, rodziców i innych specjalistów w rozwijaniu inteligencji emocjonalnej, a także na systemowej perspektywie problemów behawioralnych i trudności adaptacyjnych.
Część 2 poświęcona jest praktycznym informacjom, przedstawiając konkretne techniki, ćwiczenia, karty pracy i wskazówki. Materiały te są uporządkowane według kluczowych obszarów (oznaczonych kolorami ułatwiającymi wyszukiwanie) i mają na celu wspieranie zarządzania rozwojem inteligencji emocjonalnej. Ich wdrażanie odbywa się we współpracy z rodzicami.
Część 1 skierowana jest zarówno do nauczycieli, jak i specjalistów zaangażowanych w proces edukacji uczniów.
Część 1. Inteligencja emocjonalna a środowisko edukacyjne
- Rozdział 1. Pierwszy cykl szkolny – wielkie wyzwanie w życiu dziecka
- Rozdział 2. Opis inteligencji emocjonalnej i jej składowych
- Rozdział 3. Rozwój inteligencji emocjonalnej i jej znaczenie
- Rozdział 4. Rola nauczycieli w rozwoju inteligencji emocjonalnej
- Rozdział 5. Systemowe spojrzenie na problemy behawioralne i dezadaptacyjne
Część 2 jest podzielona na rozdziały koncentrujące się na różnych grupach docelowych:
Część 2. Praktyczne wskazówki dotyczące rozwijania inteligencji emocjonalnej w środowisku szkolnym
- Rozdział 6. Wskazówki dla nauczycieli
- Rozdział 7. Wskazówki dla specjalistów do pracy indywidualnej
- Rozdział 8. Wskazówki dla specjalistów do pracy grupowej
- Rozdział 9. Wsparcie rodziców
- Rozdział 10. Dobre praktyki międzykulturowe
ĆWICZENIA DLA NAUCZYCIELI
Ćwiczenia dla nauczycieli przedstawiają kilka krótkich ćwiczeń, które nauczyciele mogą wdrażać na swoich codziennych lekcjach, bez względu na to, jakich przedmiotów uczą.
SESJE INDYWIDUALNE I GRUPOWE
Model oferuje różnorodne sesje indywidualne i grupowe, z dedykowanymi rozdziałami dla każdej z tych form. Nauczyciele mogą oczekiwać następujących elementów:
1. Krótkie ćwiczenia, które można wprowadzać na codziennych lekcjach, niezależnie od nauczanego przedmiotu.
2. Kompletny program 18 sesji indywidualnych, trwających 50 minut każda (w tym 1 sesja wprowadzająca, 4 dla każdego kluczowego obszaru i 1 końcowa), ukierunkowanych na rozwijanie inteligencji emocjonalnej dzieci. Sesje te są przeznaczone do realizacji przez przeszkolonych specjalistów szkolnych, takich jak psycholodzy czy doradcy.
3. Kompletny program zajęć grupowych/klasowych, składający się z 18 lekcji trwających 45–50 minut każda (w tym 1 lekcja wprowadzająca, 4 dla każdego kluczowego obszaru i 1 końcowa). Zajęcia te mogą być prowadzone przez przeszkolonych specjalistów szkolnych lub doświadczonych nauczycieli i wychowawców, którzy posiadają wiedzę na temat mechanizmów rozwoju inteligencji emocjonalnej.
Czas trwania lekcji został dostosowany do standardowego czasu trwania lekcji w krajach partnerskich, ale może być zmieniony w zależności od specyficznych potrzeb danej klasy.
WARSZTATY DLA RODZICÓW
Rodzice mogą skorzystać z kompleksowego programu wspierającego rozwój inteligencji emocjonalnej ich dzieci. Program obejmuje 5 warsztatów (1 wprowadzający oraz 1 dedykowany każdemu kluczowemu obszarowi), z których każdy trwa około 90 minut. Zaleca się, aby warsztaty prowadził przeszkolony specjalista szkolny, taki jak psycholog, doradca szkolny, pedagog, pracownik socjalny, wychowawca, nauczyciel wspomagający, psychoterapeuta lub socjoterapeuta. Mogą je także prowadzić doświadczeni nauczyciele, trenerzy lub wychowawcy dorosłych, którzy posiadają wiedzę na temat mechanizmów rozwoju inteligencji emocjonalnej.
DOBRE PRAKTYKI
Model zawiera zbiór najlepszych praktyk pochodzących z różnych krajów, kontynentów i kultur. Praktyki te mają inspirować zarówno specjalistów zajmujących się edukacją dzieci, jak i interesariuszy odpowiedzialnych za zarządzanie procesami edukacyjnymi, takich jak dyrektorzy szkół, inspektorzy oświaty, twórcy programów nauczania oraz decydenci polityki edukacyjnej.