Model

EQ Teens

(uczniowie w wieku 11-15 lat)

„Model pracy z uczniem w wieku 11-15 lat na rzecz rozwoju inteligencji emocjonalnej – EQTeens” będzie zawierał procesy, narzędzia i zasady pracy z uczniami w wieku 11-15 lat, zwłaszcza tymi z trudnościami adaptacyjnymi, na rzecz rozwoju inteligencji emocjonalnej (EI) w środowisku edukacyjnym i w domu, z udziałem nauczycieli, wychowawców, pedagogów szkolnych, psychologów i rodziców.
Model koncentruje się na nastoletnich uczniach, stojących w obliczu kluczowego etapu rozwoju poznawczego i emocjonalnego, który wpłynie na ich sposób przystosowania się do dorosłego życia. Ten etap życia definiowany jest przez kryzys tożsamości, w którym nastolatek doświadcza emocjonalności w kontekście relacji z rówieśnikami, kształtuje tożsamość i poszukuje własnego stylu działania. Kształtuje to, kim jest i kim chce być, jednocześnie szukając odpowiednich sposobów wyrażania siebie i swojej emocjonalności.
Uczniowie w okresie dojrzewania doświadczają przyspieszonego rozwoju emocjonalnego i społecznego, mają specyficzne potrzeby i dynamikę w porównaniu do swoich młodszych rówieśników. W zwiążku z tym etap ten wiąże się z innymi problemami i zagadnieniami niż poprzedni etap życia i wymaga określonych strategii radzenia sobie z nimi, oferując również nowe możliwości rozwoju inteligencji emocjonalnej.
Model przedstawia kompleksowe ramy i ustrukturyzowany schemat pracy z nastolatkami i wspierania ich w rozwoju inteligencji emocjonalnej. Opracowane materiały są skierowane do personelu szkolnego – nauczycieli, wychowawców, doradców, pedagogów szkolnych, psychologów, socjoterapeutów itp. – ale także do rodziców i członków społeczności zaangażowanych w formalną i nieformalną edukację nastolatków.

GRAFICZNA PREZENTACJA MODELU

Graficzny podgląd modelu to diagram zawierający informacje o strukturze modelu i jego grupach docelowych. Zawiera również informacje o kodach kolorystycznych używanych w całym modelu.

SŁOWNICZEK

Słowniczek zawiera definicje kluczowych terminów używanych w modelu.

TEORIA

Model składa się z dwóch części:

część 1 – poświęcona informacjom teoretycznym – o wymiarach inteligencji emocjonalnej, o wpływie systematycznego szkolenia prowadzonego przez nauczycieli, rodziców i innych specjalistów na rozwój inteligencji emocjonalnej, a także o systemowej perspektywie problemów behawioralnych i dezadaptacyjnych – oraz

część 2 – poświęcona informacjom praktycznym – opisująca konkretne techniki, ćwiczenia, arkusze robocze, wytyczne, uporządkowane według kluczowych komponentów (podążaj za kolorowymi kodami, aby wyszukać określony), do zarządzania rozwojem inteligencji emocjonalnej, które mają być wdrażane bezpośrednio z dorastającymi uczniami w różnych kontekstach (jeden do jednego lub w grupie) lub z rodzicami.

Część 1 lub część teoretyczna jest skierowana zarówno do nauczycieli, jak i specjalistów zaangażowanych w proces edukacji młodzieży i ma następującą strukturę:

Część 1. Inteligencja emocjonalna a środowisko edukacyjne

  • Rozdział 1. Adolescencja i okres ją poprzedzający – kluczowe etapy w przygotowaniu do dorosłego życia
  • Rozdział 2. Opis inteligencji emocjonalnej i jej składowych
  • Rozdział 3. Rozwój inteligencji emocjonalnej i jej znaczenie
  • Rozdział 4. Rola nauczycieli w rozwoju inteligencji emocjonalnej
  • Rozdział 5. Ujęcie systemowe problemów behawioralnych i dezadaptacyjnych

Część 2 lub część praktyczna jest podzielona na rozdziały koncentrujące się na różnych grupach docelowych (oznaczonych kolorami), jak poniżej:

Część 2. Praktyczne wskazówki dotyczące rozwijania inteligencji emocjonalnej w środowisku szkolnym

  • Rozdział 6. Wskazówki dla nauczycieli
  • Rozdział 7. Wskazówki dla specjalistów dotyczące pracy indywidualnej
  • Rozdział 8. Wskazówki dla specjalistów dotyczące pracy grupowej
  • Rozdział 9. Wsparcie rodziców
  • Rozdział 10. Najlepsze praktyki międzykulturowe

ĆWICZENIA DLA NAUCZYCIELI

Ćwiczenia dla nauczycieli przedstawiają kilka krótkich ćwiczeń, które nauczyciele mogą wdrażać na swoich codziennych lekcjach, bez względu na to, jakich przedmiotów uczą.

SESJE INDYWIDUALNE I GRUPOWE

Sesje indywidualne i grupowe są przeznaczone dla specjalistów, którzy pracują z uczniami indywidualnie lub w grupie i zawierają: (a) kompletny program rozwoju inteligencji emocjonalnej nastolatków ujęty w 50-minutowych sesjach indywidualnych, przeznaczonych do realizacji przez przeszkolonych specjalistów szkolnych (psycholog, doradca szkolny, pedagog szkolny, pracownik socjalny, wychowawca, nauczyciel wspomagający, psychoterapeuta / socjoterapeuta itp. ); program składa się z 18 sesji (1 wprowadzająca, 4 dla każdego kluczowego komponentu i 1 końcowa) oraz (b) kompletny program rozwoju inteligencji emocjonalnej nastolatków ujęty w 50-minutowych lekcjach grupowych/klasowych, przeznaczony do realizacji przez przeszkolonych specjalistów szkolnych (psycholog, doradca szkolny, pedagog szkolny, pracownik socjalny, wychowawca, nauczyciel wspomagający, psychoterapeuta/socjoterapeuta itp.) lub przez doświadczonych nauczycieli/wychowawców młodzieży, którzy są już zaznajomieni z mechanizmami rozwoju inteligencji emocjonalnej; program składa się z 18 lekcji (1 wprowadzająca, 4 dla każdego kluczowego komponentu i 1 końcowa).

WARSZTATY DLA RODZICÓW

obejmuje kompletny program wspierania rodziców w rozwijaniu inteligencji emocjonalnej ich dorastających dzieci; program składa się z 5 warsztatów (1 wprowadzającego i 1 dla każdego kluczowego komponentu) trwających około 90 minut i zaleca się, aby był prowadzony przez przeszkolonego specjalistę szkolnego (psychologa, doradcę szkolnego, pedagoga szkolnego, pracownika socjalnego, wychowawcę, nauczyciela wspomagającego, psychoterapeutę / socjoterapeutę itp.) lub przez doświadczonych nauczycieli / trenerów / wychowawców dorosłych, którzy są już zaznajomieni z mechanizmami rozwoju inteligencji emocjonalnej.

DOBRE PRAKTYKI

Najlepsze praktyki międzykulturowe to praktycznie zbiór najlepszych praktyk z różnych krajów i kontynentów, które mają inspirować zarówno specjalistów pracujących w edukacji młodzieży, jak i interesariuszy zaangażowanych w zarządzanie procesem edukacji (takich jak dyrektorzy szkół, inspektorzy edukacji, twórcy programów nauczania i polityki edukacyjnej itp.)

Skip to content